"Połączeni przez miłość, podzieleni przez wiarę" to biografia francuskiego małżeństwa, które swoim życiem i pozostawionymi pismami dali świadectwo wspólnej drogi pełnej miłości i wzajemnego szacunku, mimo różnic duchowych i światopoglądowych.
We wstępie tej publikacji poznajemy krótkie życiorysy małżonków i ich drogi prowadzące do zawarcia związku małżeńskiego. W przypadku tej pary nie było to wcale proste, skoro pan młody był ateistą i kompletnie nie rozumiał powagi tego sakramentu. To jednak nie zaburzyło miłości tych dwojga, a może wręcz przeciwnie, umocniło ich związek.
Wykształceni młodzi ludzie, pełni pasji, dynamiczni, ciekawi świata, podróżnicy i miłośnicy szeroko pojętej sztuki - tak można opisać państwa Elżbietę i Feliksa Leseur. Tak wiele ich łączyło, a dzielił ich świat duchowy. Elżbieta bowiem była praktykującą i prawdziwie głęboko wierzącą katoliczką, natomiast jej mąż był zagorzałym ateistą. On marzył, by jego ukochana odrzuciła nauki kościoła, które wyśmiewał, natomiast sama Elżbieta pragnęła z całych sił, by jej małżonek się nawrócił. Czy w tej sytuacji można zgodnie żyć?
Ponieważ Elżbieta nie mogła rozmawiać z mężem o swoim życiu duchowym, prowadziła dziennik i pisała listy, które jej bliscy poznali dopiero po jej śmierci.
W miarę lektury widać, jak wiele wysiłku włożyli oboje w to, by ich małżeństwo było dobre i przetrwało wszelkie burze. Myślę, że osiągnęli sukces w swoich...