Niniejszy tom esejów Berlina zawiera osiem tekstów, z których jeden publikowany jest po raz pierwszy. Z tego samego okresu (1959) pochodzi tekst wygłoszonego w Wiedniu wykładu: Jedność europejska i zmienne koleje jej losu - dziś, w dobie jednoczącej się Europy, szczególnie wart przypomnienia. Pozostałe stanowią dorobek ostatnich dziesięciu lat życia Autora; na baczniejszą uwagę zasługuje zwłaszcza esej: O dążeniu do ideału, zawierający niezwykle cenne przemyślenia na temat organizacji państwa i sposobów sprawowania władzy w interesie społeczeństwa i dla dobra ogólnego. Autor zdaje się i tu nawiązywać do Kanta, a konkretnie jego tezy, iż zadaniem największym, które stoi przed rodem ludzkim i do rozwiązania którego zmusza go przyroda, jest zrealizowanie społeczeństwa obywatelskiego powszechnie rządzącego się prawem.