Kolejny tom z serii teoretycznoliterackiej PWN poświęcony jest polskim powieściom niefabularnym, charakterystycznym dla naszej literatury po roku 1956. Autor dokonuje typologicznej klasyfikacji utworów na: introspekcyjne (powieści Kuśniewicza, Woroszylskiego), dyskursywne (Bocheńskiego, Brandysa, Białoszewskiego), serialne (Buczkowskiego, Parnickiego). Książka polemiczna wobec ujęć dekonstruktywistycznych oraz modernistycznych i do wykorzystania dydaktycznego na zajęciach z poetyki.