Pod prąd

,,W tamtych miesiącach historia brała ostatnie hausty powietrza przed śmiercią.''

Są takie książki w życiu każdego z nas, które zostają z nami na zawsze - z różnych przyczyn. ,,Pod prąd" to jedna z takich lektur dla mnie. Choć objętość na początku nieco zniechęcała, to lektura pochłonęła mnie do tego stopnie, że nawet nie zauważyłam, kiedy nastąpił koniec.
🔥🔥🔥Na wyspę Uznam przybywa Woldemar Skowrońsky, który szuka informacji na temat swojego nieżyjącego już krewnego, barona Aleksa von Randa. W wyniku tych poszukiwań trafiają w jego ręce zeszyty ze spisanymi przez barona wspomnieniami. To dzięki nim trafiamy w lata 40. XX wieku i poznajemy życie młodego, utalentowanego matematyka. Jego losy śledzimy na tle wydarzeń historycznych w ówczesnej Europie, które w mniejszy lub większy sposób odcisnęły na nim swoje piętno. Mamy okazję uczestniczyć w latach rozwoju jego kariery, jak i w momentach, które doprowadziły do jego upadku. Poznajemy rodzinę Heisert, do której Aleks przywiązał się mam wrażenie bardziej, niż do swojej własnej. Rodzinie, dzięki której przeżył najszczęśliwsze, ale i najboleśniejsze momenty życia.
Główny bohater momentami mocno irytował. Choć widać było, że jest człowiekiem nad wyraz wrażliwym, to miałam wrażenie, że mocno skupionym na sobie. Dość biernie podchodzi do sytuacji politycznej, co staje się w późniejszych latach życia jego ogromnym rozczarowaniem. Trzeba otwarcie przyznać, że szereg sytuacji, w które zostaje uwikłany, są wynikiem ...