Poczucie sensu i bezsensu życia u wychowanków domów dziecka

Wydanie niniejszej książki znajduje uzasadnienie w aktualnej problematyce podejmowanej przez pedagogikę oraz nauki z jej pogranicza – głównie psy­chologię zaburzeń, a także w szeroko pojętym postępowaniu terapeutyczno-pomocowym. Wiąże się to z poszukiwaniem skutecznych modeli oddziaływań profilaktycznych, w których sposób interpretowania przez dorastającą jednost­kę (tu oderwaną od naturalnego środowiska rodzinnego) otaczającego ją świata, siebie samej oraz miejsca, jakie zajmuje w tym świecie, stanowić może punkt wyjścia w projektowaniu pracy opiekuńczo-wychowawczej. Autorka, przygo­towując do wydania tę monografię, podeszła do swego zadania z niezbędną dozą odpowiedzialności, dążąc do przedstawienia możliwie wyczerpującego obrazu podjętej problematyki. Dodać należy, że problematyka ta jest interesu­jąca z poznawczego punktu widzenia oraz istotna ze względów społecznych. Z recenzji prof. dra hab. Franciszka Wojciechowskiego