Książka ta – choć odpowiada na najbardziej fundamentalne i istotne dla człowieka pytania o sens i charakter pracy – jest przede wszystkim zapisem pełnej humoru i lekkości rozmowy dwóch przyjaciół. Wspólnie, czasem się różniąc, czasem zgadzając, przedstawiają, jak zmieniała się koncepcja pracy, jakie zmiany przyniosły rewolucje: najpierw przemysłowa, dziś technologiczna, i wykorzystują tę opowieść, aby w duchu rzymskiej filozofii sformułować wskazówki, jak wieść dobre, mądre życie. Praca nie jest bowiem w ujęciu autorów czymś zewnętrznym wobec życia – przeciwnie, stanowi raczej niebywałą okazję do rozwoju, wzrostu i dążenia ku szczęściu.