W książce zostały ukazane losy trzech więźniów hitlerowskiego obozu koncentracyjnego i zagłady Auschwitz: Piotra Jaglica (1922-2011) - nr 3616, Alfonsa Kiprowskiego (1921-2005) - nr 801, oraz Adama Szumlaka (1920-?) - nr EH 1957, będących - jak wielu - „zwykłymi ludźmi", którzy przeżyli hekatombę II wojny światowej oraz pobyt w największej z nazistowskich „fabryk śmierci". Cel, jaki przyświecał Autorowi, to opowiedzenie Czytelnikom o tych, o których nikt nigdy nie miałby szansy przeczytać i usłyszeć, gdyż nie wyróżniali się przed wybuchem wojny, w obozie ani po wojnie niczym szczególnym. Każdy bowiem więzień KL Auschwitz miał swoją obozową historię oraz indywidualne dramatyczne przeżycia - różniące się przecież zarówno pod względem faktograficznym, jak i emocjonalnym. Obowiązkiem historyka powinno być zatem utrwalenie na zawsze pamięci o takich właśnie ludziach.
„Autor dotarł, wydaje się, do wszystkich możliwych do uzyskania materiałów archiwalnych i publikacji. Nawiązał również kontakt ze świadkami wydarzeń, uzyskując od nich cenne informacje. Dzięki temu zaprezentowane w opracowaniu fakty są bardzo dobrze udokumentowane. Rozbieżności występujące w źródłach, których nie można było w sposób jednoznaczny zinterpretować, Autor odnotowuje, dając Czytelnikowi pełny przegląd faktograficzny. Praca napisana jest w sposób interesujący, poprawną polszczyzną, dzięki czemu jej lektura zajmuje uwagę Czytelnika. Reasumując, to opracowanie o dużych wartościach poznawczych oraz poprawności warsztatowej".
„Autor dotarł, wydaje się, do wszystkich możliwych do uzyskania materiałów archiwalnych i publikacji. Nawiązał również kontakt ze świadkami wydarzeń, uzyskując od nich cenne informacje. Dzięki temu zaprezentowane w opracowaniu fakty są bardzo dobrze udokumentowane. Rozbieżności występujące w źródłach, których nie można było w sposób jednoznaczny zinterpretować, Autor odnotowuje, dając Czytelnikowi pełny przegląd faktograficzny. Praca napisana jest w sposób interesujący, poprawną polszczyzną, dzięki czemu jej lektura zajmuje uwagę Czytelnika. Reasumując, to opracowanie o dużych wartościach poznawczych oraz poprawności warsztatowej".
Z recenzji dr. Franciszka Pipera (emerytowanego kierownika Centrum Badań Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu)
„Rozprawa Piotra Świątczaka ma jasną, przemyślaną konstrukcję. Oparta jest na obszernych, wręcz znakomitych źródłach. Autor podjął się trudu szeroko zakrojonej kwerendy archiwalnej w całej Polsce. Praca w istotnym stopniu poszerza zakres naszej wiedzy o szczegółach dotyczących funkcjonowania niemieckich obozów zagłady".
Z recenzji prof. dr. hab. Wojciecha Rójka (Uniwersytet Jagielloński)
„Do niewątpliwych atutów omawianej książki należą: zajmująca narracja, rzetelność, dociekliwość oraz iście benedyktyńska pracowitość Piotra Świątczaka, która zaowocowała drobiazgowym zrekonstruowaniem życiorysów bohaterów i występującego w nich obozowego epizodu; udana realizacja konceptu nakreślenia wojennych losów »zwykłych ludzi«, nieznanych z kart historycznych opracowań; oparcie książki na niezwykle bogatej bibliografii dowodzi erudycji i wnikliwości Autora.
Recenzowana książka to bardzo wartościowe, wręcz znakomite opracowanie historyczne".
Z recenzji dr. hab. Przemysława Waingertnera, prof. Uniwersytetu Łódzkiego