Opinia na temat książki Piętno

Pierwszy tom cyklu z Igorem Brudnym wprowadza nas w mroczną przeszłość komisarza, bo wydarzenia rozgrywające się w Zielonej Górze mają ścisły związek z czasami, o których Igor pragnie zapomnieć. Sprawca zaś to człowiek spaczony, ogarnięty szałem zabijania podsycanym zadawnionym żalem, poczuciem krzywdy i rozrastającą się chęcią zemsty.

Po spokojnym i zrównoważonym tomie szóstym "Piętno" zaskoczyło mnie swoją mocą. Powieść jest brutalna, pełna agresji i przemocy, a historia Igora w pewnym momencie dotyka spraw tak okrutnych i plugawych, że przyprawiają o gęsią skórkę. Momentami czułam się jak w gotyckiej powieści grozy, bo historia w niektórych wątkach, szczególnie tych dotyczących dzieci, jest mocno drastyczna i nie sposób czytać tego z wyłączeniem emocji. Historia Janka, mimo wszystko, jest najbardziej przytłaczająca. Autor silnie rozwija też wątek związany z występkami kleru. Łącząc wszystkie epizody, cały kontekst tej historii nabiera szczególnego tragizmu.

Finałowe rozdziały czytałam na jednym wdechu.

"Smolarz" mnie wciągnął, "Piętno" wessało, kradnąc noc. Nawet mi się podoba towarzystwo Brudnego 🙈

Mam jedno osobiste widzimisię, a raczej "nie widzi mi się", i w związku z tym grzecznie zapytuję: a niejaka pani Szczypenko to długo zamierza zostać? 🙈