Jean Baudrillard (ur. 1929), francuski socjolog i filozof kultury, jeden z najoryginalniejszych krytyków globalizacji, obdarzony apokaliptyczną wyobraźnią i rozpoznawalnym stylem. Zainteresowany społeczeństwem postindustrialnym i kulturowymi skutkami rozwoju technik rzeczywistości wirtualnej, autor popularnej teorii symulakrów, wykorzystanej m.in. w filmie Matrix. Teoretyk fotografii i fotograf. Po polsku ukazała się jego Ameryka (Sic! 1998), rozmowy Przed końcem (Sic! 2001) oraz Duch terroryzmu. Requiem dla Twin Towers (Sic! 2005). Świat Zachodu ugrzązł w nadmiarze dóbr, wolności i informacji, a człowiek upadł w banalność sztucznej rzeczywistości, która zastąpiła metafizyczne, złowrogie piękno świata. Tę rzeczywistość Baudrillard nazywa w Pakcie jasności Rzeczywistością Integralną, a jej przybierającym na znaczeniu składnikiem jest wirtualność. Świat zgubił w niej swój cień, swoją dwuznaczność i nieprzejrzystość, utracił prawo do pragnień i niespełnienia. W Rzeczywistości Integralnej narasta jednak podskórny opór, niema odmowa uczestnictwa niechęć wobec demokracji, wolności, odpowiedzialności i szczęścia. Czy jest to ślad głębokiej intuicji niezbywalności Zła? Ale Zło umieszczamy dziś w genach lub na osi Zła i bezlitośnie eliminujemy przemiana Zła w nieszczęście jest najbardziej rozwiniętą gałęzią przemysłu XX wieku. Tymczasem, jak za Kabałą przypomina Baudrillard, nawet Bóg wchodzi w układy z zasadą Zła.