Oskar i Lucynda

Zaintrygowana notką The Washington Post, która brzmi: "Czytanie tej książki można porównać do jazdy kolejką górską. Po zakończeniu przejażdżki z trudnością łapiesz oddech" z ochotą i ciekawością sięgnęłam po powieść Petera Careya.
Jako prawdziwa miłośniczka przejażdżek górskimi kolejkami muszę jednak przyznać, że lektura tej książki nie wzbudziła we mnie aż tak ekstremalnych doznań, ani nie spowodowała takiego wzrostu poziomu adrenaliny. Niemniej "Oskara i Lucyndę" warto przeczytać.

Dwoje tytułowych bohaterów: On, anglikański pastor osierocony przez matkę i wychowywany głównie przez ojca w Wielkiej Brytanii w hrabstwie Devon. Uważany wśród kolegów za odludka, nazywany "Dziwolągiem" odstaje od swojego środowiska. Za namową kolegi wybiera się na wyścigi konne i od tej pory rozbudza się w nim prawdziwa pasja do gier i zakładów. Jeździ po różnych miastach i opracowuje całe systemy, każdy zakład jest skrupulatnie zaplanowany. Pieniądze z hazardu Oskar przeznacza na swoje utrzymanie.
Ona, mieszkanka Parramaty, młoda dziewczyna osierocona najpierw przez ojca, a w wieku siedemnastu lat także przez matkę otrzymuje po rodzicach ogromny spadek. Lucynda z niecierpliwością oczekuje swoich osiemnastych urodzin, aby mogła rozpocząć życie na własny rachunek. Wyjeżdża do Sydney, aby tam zainwestować pieniądze w dość nowoczesne jak na połowę XIX wieku przedsięwzięcie - kupuje miejscową hutę szkła. Jako młodej kobiecie trudno jej zaistnieć w środowisku miejscowych ludzi biznes...