Cytaty z książki "Oprzyj swoją samotność o moją"

“Czuję, że uprawianie matematyki i tworzenie literatury to formy działalności blisko ze sobą spokrewnione. Pisarze są poetami we wszechświecie języka, matematycy zaś próbują odnaleźć poezję w języku wszechświata.”

“Hilda daje jej wiarę, że pomóc może pisanie o tym, o czym nie mamy odwagi nikomu opowiedzieć.”

“Pisać - to znaczy chcieć się zmienić, odwrócić coś w swoim życiu. Pragnąć znaleźć się w innym miejscu niż to, w którym się jest. Dlatego może nie powinniśmy czuć się ze sobą zbyt dobrze, jeśli chcemy odkryć w sobie siłę napędzającą nas do pisania, sprawiającą, że musimy pisać?”

“Będziesz musiała pisać - ale niech to przyjdzie w swoim czasie, jeśli chcesz, rób wcześniej inne rzeczy.”

“Pęd do zguby to nieodłączna część naszej natury. Potrzebujesz czegoś, co we właściwej chwili mogłoby cię popchnąć, byś mógł przeskoczyć na klawisz, po którym wyjdziesz z błędnego koła. Inaczej będziesz orbitował wokół nadziei po kres czasów, niczym zagubiony satelita okrążający gasnącą gwiazdę.”

“A co, jeśli czas to nie prosta linia, a bardziej - skręcona spirala? Na której stulecia leżą obok siebie, oddzielone tylko cienkimi błonami? Jeśli przyłożyć do takiej błony ucho, zaczyna czuć się wibracje po drugiej stronie. Wytwarzane przez tych, którzy byli tu wcześniej, i tych, którzy przyjdą później.”

“Rakel widzi wyraźnie, że wszystko ma strukturę fraktalu. Na przykład proces pisania, w którym raz po raz wypływają te same tematy, aż w końcu człowiek zaczyna kojarzyć wzory i osiąga zrozumienie.”

“Nie sposób patrzeć ponuro na życie, gdy jest się całowaną w kark”