Opinia na temat książki Operator 112. Relacja z centrum ratowania życia

Roman Klasa na stanowisku operatora numeru alarmowego 112 przepracował ponad 6 lat (gdzie średnia długość pracy na tym stanowisku wynosi rok - dwa). Teraz zmienił swoją pracę na spokojniejszą, lepiej płatną i mniej wymagającą, co dało mu więcej spokoju ducha – myślę, że książka powstała jako takie rozliczenie się z poprzednim zawodem. Jest w niej naprawdę dużo informacji – Roman pracował na tym stanowisku od początku jego powstania, od 2012 roku. Widział jak system się rozwijał, z jakimi problemami operatorzy borykali się wtedy, z jakimi teraz. Dużo pisze też o podejściu do operatorów kierowników, rządu, państwa. Odbierał masę różnych telefonów i owszem, też dzieli się kilkoma, które najbardziej zapadły mu w pamięci. Opowiada też o swoich odczuciach, o tym dlaczego zdecydował się na taką pracę, dlaczego tak długo w niej wytrzymał i jak emocje w nim to wszystko budziło. Książka na pewno jest wartościowa, przybliża czytelnikowi trudy tego zawodu, pomaga jeszcze mocniej docenić siłę ludzi siedzącym za tym telefonem. Jedynym minusem było dla mnie podejście autora, który wyznacza granicę ja – wy, wszyscy inni ludzie, czytelnicy i ci dzwoniący na 112 dla żartu. Nie zgadzam się z takim podziałem, wcale nie uważam się za mniej inteligentną od autora, więc takie podejście trochę zepsuło mi ogólne wrażenia z lektury. Niemniej jednak warto po książkę sięgnąć dla lepszego zorientowania się jak taki zawód wygląda od podszewki.

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.