Opactwo świętego grzechu

Życie ludzkie polega na podejmowaniu decyzji, gdzie musimy wybierać między własnymi pragnieniami a marzeniami, między własną satysfakcją a ranieniem innych, między szczęściem swoim i cudzym. Książka "Opactwo świętego grzechu" opowiada o odnajdowaniu samego siebie, o ciężkich wyborach, o wielkim uczuciu i poświęceniu, ale także o krzywdzie i zdradzie. Główna bohaterka musi podjąć decyzję: czy wybrać chwilowe zauroczenie i dać się mu porwać czy pozostać przy swoim mężu i dalej tkwić w swoim niedoskonałym małżeństwie? Co wybierze? Targana głębokimi emocjami, decyduje się na niebezpieczny krok. Popada w wir namiętności, zakochuje się w pewnym mnichu. Historia rozpoczyna się gdy Jessie, główna bohaterka powieści dowiaduje się że jej matka, której od dłuższego czasu nie odwiedza, ucięła sobie palec tasakiem. Zdruzgotana jedzie na wyspę, do miejsca gdzie się wychowywała, by zaopiekować się swoją matką, jedzie tam by stawić czoło swoim wspomnieniom. By odnowić więzi i zagłębić się w aktualne i te zepchnięte dawno na bok wydarzenia. Gdzie ją to doprowadzi? Czy odnajdzie to czego poszukiwała? Czy wreszcie oczyści się od poczucia winy za śmierć swojego ojca? Dlaczego matka okalecza się w tak brutalny sposób? Co ją czeka na wyspie? Książka piękna i malownicza. Czyta się ją lekko i przyjemnie. Chwyta za serce i sprawia że nie chce się od niej odejść. Pobudza wyobraźnie i przenosi nas w cudowny, magiczny świat legend i mitów. Wspaniałe połączenie życia realnego z fikcją. Czytając książkę p...

Pomyślałam sobie, że wypożyczenie tej książki było raczej błędem. Niespecjalnie chciało mi się ją czytać, dlatego spakowałam ją w końcu do torby i zamierzałam wywieźć prosto do biblioteki. W drodze - chyba z nudów, bo jazda autobusem nie dostarcza mi zazwyczaj zbytniej ekscytacji - wzięłam ją do ręki i przeczytałam prolog. Tylko prolog, niecałe 3 strony, nic więcej. I wtedy już wiedziałam, że z oddawania jej tego dnia nici, że tuż za prologiem będzie rozdział pierwszy, drugi i trzydziesty piąty. Nie wiem, jak Sue Monk Kidd to zrobiła, ale owinęła sobie moje uczucia wokół palca. Najpierw zachochałam się w Hugh, później przyszedł czas na zauroczenie Whitem i już sama nie wiedziałam, co dalej. TALENT PISARSKI - to chyba właśnie sprawia, że zanika mi bariera pomiędzy kartkami książki, a tym, co w rzeczywistości. I że pozwalam sobie powieści wejść na głowę. Jak na ironię....zaczęłam czytać Opactwo Świętego Grzechu...17 lutego...w popielec...

Sue Monk Kidd napisała bardzo mądrą i piekną książkę, w powieści odnajdziemy wiele cennych porad, poznamy jak silna potrafi być przyjaźń i jak wielkie , odurzające bywa pożądanie. Możemy zobaczyć jakie zniszczenia powodują tajemnice, nawet te dobrej wierze i poznamy sens miłości, tej prawdziwej i nieskalanej. Jestem zauroczona powieścią, już dawno czytałam historię tak szczerą i prawdziwą, powodującą wybuchy śmiechu i rzekę łez.

Podczas czytania przypomniał mi się klimat "Sekretnego życia pszczół" i tutaj go również odnalazłam i pokochałam tę książkę tak samo jak poprzednią.
To piękny dar od losu,że pozwala pisać tak cudowne historie.