Książka jest studium stereotypowych, wykoślawionych wyobrażeń o cywilizacji zachodniej, jakie pokutują w umysłach jej wrogów. Autorzy odnajdują te nienawistne wyobrażenia w dziewiętnastowiecznej Rosji, w Niemczech na początku XX wieku, w faszystowskiej Japonii, w fundamentalizmie islamskim i u wielu innych wrogów Zachodu. Jedna z głównych tez książki głosi, że okcedentalizm (demonizowanie Zachodu) ma w istocie zachodnie korzenie, w dużej mierze jest bowiem produktem kontroświeceniowych, romantycznych, a czasem po prostu reakcyjnych nurtów, dążeń i tęsknot w samej kulturze zachodniej. Posługując się brawurowo różnorodnym materiałem i wskazując uderzające podobieństwa między rozmaitymi koncepcjami zrodzonymi na Zachodzie i na Wschodzie (tym Bliskim i tym Dalekim), Buruma i Margalit wyrózniają podstawowe elementy okcydentalizmu, takie jak:nienawiść do miasta jako siedliska zepsucia, pogarda dla świata kupców i finansistów przeciwstawionego etosowi wojownika zdolnego poświęcić życie dla narodu i wiary, wstręt do chłodnego, kalkulującego rozumu, marzenie o organicznej wspólnocie i autentycznej religijności.