Cytaty z książki "Ognie niebios"

“Pole walki w miarę możliwości wybieraj sam i zmuszaj wroga, by przyszedł do ciebie.”

“Wydaje mi się, że królowie... i królowe... mogą wyjść na głupców, kiedy zapomną, kim są i jak powinni się zachowywać, ale stają się jeszcze gorsi, gdy pamiętają tylko, kim są, a nie to, jakie zachowanie im przystoi. Większość powinna mieć przy sobie kogoś, kto będzie im nieustannie przypominał, że jedzą, pocą się i płaczą dokładnie tak samo jak zwykły wieśniak.”

“W otwartym worku nic się nie ukryje, za otwartymi drzwiami niewiele, ale mężczyzna o szczerym obliczu z całą pewnością coś skrywa.”

“Zawsze należy zostawić wrogowi drogę ucieczki, chyba że naprawdę chcesz sprawdzić, jak zajadle walczy człowiek, który nie ma nic do stracenia.”

“Mężczyzna jest dębem, kobieta wierzbą", głosiło przysłowie. Dąb opierał się wiatrowi i dlatego się łamał, wierzba zaś gięła się, kiedy było trzeba, i dzięki temu mogła ocaleć.”

“Bierz, co możesz. Raduj się tym, co uda ci się uratować, i nie opłakuj zbyt długo strat.”

“Szczęście to koń, którego można dosiąść jak każdego innego.”

“Kiedy się uwalnia emocje, rozsądek może na chwilę ulec otumanieniu, ale gdy się je chowa w sercu, wówczas rozum pozostaje zawsze uśpiony. Pilnuj się po prostu, by nader często ich nie uzewnętrzniać, ale również nie sprawuj nad nimi nazbyt ścisłej kontroli; wszystko zależy od sytuacji.”