Opinia na temat książki Odprawa posłów greckich

Nie czytałam sztuki Kochanowskiego w czasach szkolnych, co oznacza, że nie było jej wtedy na liście lektur, bo jako dziecię czytające listy takie traktowałam jak wyzwanie czytelnicze i na pewno odhaczyłabym ją szybko. Fragmenty oczywiście kojarzyłam, ale czas było na kompletną i uważną lekturę.
No cóż, wzoru klasycznej tragedii dzieło to nie realizuje w pełni, nie ma w niej katastrofy i tak naprawdę konfliktu tragicznego (to znaczy jest, ale rozpisany na co najmniej dwie osoby, co osłabia jego siłę). Nie jest to oczywiście poważny zarzut, bo w całej Europie dramaturdzy nauczyli się wykorzystywać w pełni klasyczny schemat dopiero w XVII wieku i na tym tle próba Kochanowskiego rysuje się całkiem ambitnie. Natomiast świetna teatralnie jest pierwsza scena, gdy Aleksander-Parys i Antenor przerzucają się dwuwierszami o przyjaźni. Lope de Vega i Molier by pozazdrościli.
Poza tym narzekanie na "wszeteczną" młodzież i słabą władzę oraz ostrzeżenia przed upadkiem Rzeczypospolitej, czyli to, co... hmm... zwykle w patriotycznej literaturze polskiej.
I jeszcze "O białoskrzydła morska pławaczko..." - to jest po prostu piękne!
Miło jest sobie przeczytać taki klasyk i pozachwycać się nim dla siebie, a nie dlatego, że "wielkim poetą był".