Marek Maciejewski - profesor zwyczajny na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego, kierownik Katedry Doktryn Politycznych i Prawnych. Specjalizuje się w doktrynach autorytarnych, totalitarnych, konserwatywnych i nacjonalistycznych, zwłaszcza w Niemczech, a także w problematyce stosunków polsko-niemieckich, prawicowym ekstremizmie po II wojnie światowej, historii idei jedności europejskiej oraz w powszechnych dziejach gospodarczych. Jest autorem około 170 prac naukowych, w tym autorem lub współautorem m.in. następujących książek: Ruch i ideologia narodowych socjalistów w Republice Weimarskiej (1985), Doktryna rewolucyjnego konserwatyzmu wobec narodowego socjalizmu 1921-1945 (1991), Niemieckie elity a hitleryzm (1994), Wysiedlenia Niemców i osadnictwo ludności polskiej na obszarze Krzyżowa-Swidnica w latach 1945-1948/ Die Aussiedlung der Deutschen und die Ansiedlung der polnischen Bevólkerung im Raum Kreisau-Schweidnitz 1945-1948 (1997), Społeczeństwo w przełomie. Polska, Niemcy i Unia Europejska/ Die Gesellschaft in der Wende. Polen, Deutschland und die Europdische Union (1999), Powszechne dzieje gospodarcze od końca XV wieku do 1939 roku (2000, 2001), Encyklopedia Prawa C. H. Beck (2000, 2004), Doktryny polityczne i prawne u progu XXI wieku (2002), Leksykon myślicieli politycznych i prawnych (2004). Książka omawia wciąż nie w pełni opracowane w literaturze naukowej początki nazizmu w Niemczech, tzw. Yorbewegung (zalążki ruchu politycznego), czyli jego kształtowanie siew latach 1919-1924. W okresie tym narodowy socjalizm przeobraził się jako organizacja z miniaturowej partii przypominającej klub piwiarniany (jakich wiele było w kolebce nazizmu - Monachium nie tylko po I wojnie światowej) w ugrupowanie polityczno-militarne o charakterze wywro^ towym, które podjęło w listopadzie 1923 r. w stolicy Bawarii próbę puczu zakończonego fiaskiem i przejściowym rozpadem struktur tej organizacji. Przedmiotem analizy naukowej, opartej na licznych dokumentach archiwalnych i innych źródłach, są takie istotne dla ukazania narodzin nazizmu zagadnienia, jak powstanie i rozwój Naro-dowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotniczej (NSDAP), jej metody działania, propaganda i organizacja, kształtowanie się wodzowskiej władzy w partii Adolfa Hitlera, struktura społećzno--zawodowa wczesnej organizacji nazistowskiej, przygotowania do puczu monachijskiego, jego przebieg i skutki. Osobno omówione zostały nacjonalistyczne, antysemickie i rasistowskie założenia programowe NSDAP z 1920 r. oraz początki rozwoju prymitywnej i nieoryginalnej ideologii narodowosocjalistycznej tworzonej w latach 1919-1924 zaledwie przez garstkę nazistów, głównie przez Adolfa Hitlera, Dietricha Eckarta, Gottfrieda Federa i Alfreda Rosenberga.