Od kontestacji do relacji

Książka stawia tezę, że literatura przełomu XIX i XX wieku wyrasta z poważnego kryzysu antropologicznego, obejmującego swym zasięgiem całą kulturę europejską, a jego źródło leży w dechrystianizacji życia społecznego. Autor rozwija myśl, przywołując szeroki kontekst zjawisk społecznych, filozoficznych i teologicznych przełomu XIX i XX wieku. Książka stanowi nowatorską, syntetyczną propozycję w aspekcie metodologicznym, historycznoliterackim i teatrologicznym, ogarniająca polski dramat modernistyczny nacechowany sakralnie.