O Dionizjuszu Starszym, tyranie Syrakuz

Czternasta księga Biblioteki Historycznej obejmuje okres od ustanowienia w Atenach rządu Trzydziestu Tyranów (404/403 przed Chr.) do ogłoszenia tzw. pokoju Antalkidasa (387/386 przed Chr.), a więc zaledwie siedemnaście lat. Był to czas niezwykle burzliwy, obfitujący w szereg konfliktów wewnątrzgreckich oraz starć z Persami i Kartagińczykami. Również Rzymianom przyszło wówczas zmierzyć się z poważnym zagrożeniem, tj. inwazją Galów (Celtów). Uwaga Diodora skoncentrowana jest jednak przede wszystkim na Sycylii, jego ojczyźnie, i na działalności syrakuzańskiego tyrana, Dionizjusza Starszego (405-367 przed Chr.). Akcja ponad połowy (60:117) rozdziałów toczy się na Wyspie i południu Italii, zawsze z udziałem Dionizjusza. Początki jego kariery opisane są w księdze XIII (poczynając od rozdz. 92), druga jej połowa, tj. dwadzieścia lat, w księdze XV (umarł w roku 367, zob. XV 73.5), w wymiarze jednak dużo skromniejszym. Dlatego tytułowym bohaterem księgi czternastej jest Dionizjusz Starszy.

Fontes Historiae Antiquae XL