Na tle duńskiej literatury lat sześćdziesiątych proza Ulli Ryum jest oceniana jako oryginalna i dojrzała. Cechuje ją drobiazgowa i trafna obserwacja psychologiczna, liryzm i zaangażowanie w sprawy ludzi uwikłanych w konflikt z otaczającym światem. Ukazani wielostronnie, z różnych punktów widzenia, bohaterowie jej to ludzie samotni, żyjący na uboczu, często z marginesu społecznego ("O dniu wczorajszym").
Nocny Ptak, powieść uznana za najlepszą w dotychczasowym dorobku pisarki, jest studium kobiety niezmiernie wrażliwej, którą zawiodło życie i miłość, lecz która pragnie potwierdzić swą godność poprzez psychiczną izolację od otoczenia, dopełniając tym miary swojej samotności.
Nocny Ptak, powieść uznana za najlepszą w dotychczasowym dorobku pisarki, jest studium kobiety niezmiernie wrażliwej, którą zawiodło życie i miłość, lecz która pragnie potwierdzić swą godność poprzez psychiczną izolację od otoczenia, dopełniając tym miary swojej samotności.