Opinia na temat książki Nigdy nie pozwolę ci odejść

Nie no szału to nie było. Spodziewałam się fajerwerków, emocji, płaczu i przeżywania każdego nieszczęścia i szczęścia bohaterów, ale nastąpiło przebodźcowienie.
Nie przeczę, że autorka troszkę się poprawiła od 'Weterana', wreszcie poznała znaczenie słowa chronologia i wydarzenia mimo, że przeszłość i teraźniejszość się przeplata, mają sens i skład, i wiadomo kiedy i z którym bohaterem w danej sytuacji jesteśmy.
Hura!

Ale nie hura jest to, ile nieszczęść zaserwowała autorka swoim bohaterom.
Dla mnie taka ostatnia 1/4 książki to sadyzm i znęcanie się nad Holderem i Griseldą. Oni oboje przeszli bardzo dużo, a dostają jeszcze jeden strzał między oczy. I w zasadzie nie wiem w jakim celu, bo w finale ta kwestia nie ma żadnego znaczenia. A skoro autorka tak zadecydowała, to mieć powinna.

Znów też, jak w 'Weteranie' bohatera rozumiem, Holdena lubię i szanuję, wręcz są momenty, że podziwiam wolę walki i ogrom miłości jakim darzy Zeldę, ale ona sama... No to jest inna para kaloszy. Wkurzająca para kaloszy.
To jaki sama sobie zgotowała los 'bo ona nie zasługuje na szczęście', to jak wiecznie szuka dziury w du.pie i dowodów na to, że jej ukochanemu się odmieni to zakrawa na parodię.
Bo ona nie wierzy, bo on miał tyle kobiet i jak może ją kochać.
Ano może cię kochać głupia kukło, bo czekał na ciebie pół życia. Facet to podobno też człowiek i miewa serce po właściwej stronie. Także no, wkurzyłam się na bohaterkę nie raz i to też mi odjęło radochy z czytania :P

Jest lepiej niż przy 'Weteranie' chociaż ma on jedną przewagę. Sceny erotyczne. W 'Nigdy nie pozwolę ci odejść' chwilami zalatuje gabinetem ginekologicznym. Niestety.
Ale co tam, co kto lubi nie?