Opinia na temat książki Nieustanna gra pozorów

Spencer długo się trzymał, niestety nadszedł dzień, kiedy miał wszystkiego dość i wybrał numer dilera. Nie skończyło się to dobrze. Mężczyzna przedawkował i ledwo go odratowali. Niestety to zdarzenie znacząco wpłynęło na jego zdrowie, a on budzi się ze śpiączki z lukami w pamięci.
Alice ponownie wkracza do świata Spencera jako asystentka, jednak tym razem ma dużo więcej informacji zarówno o nim samym, jak i o osobach z jego otoczenia.
Tajemnice zaczynają wychodzić na jaw. Alice i Spencer postanawiają odkryć prawdę i odnaleźć pewną osobę. Niebezpieczeństwo czyha tuż za rogiem, na dodatek nie tylko oni będą zagrożeni, ale również ich bliscy. Co takiego się stanie? Jakie tajemnice wyjdą na jaw? Kogo będą chcieli odnaleźć? Jak potoczy się powrót do zdrowia Spencera? Jak potoczy się ich dalsza znajomość?

Tom pierwszy bardzo mi się podobał, a zakończenie mocno mną wstrząsnęło i dlatego ucieszyłam się, kiedy dostałam tom drugi. Nie będę ukrywać, że oczekiwania miałam niemałe i przyznam szczerze, autorka spełniła je wszystkie. Świetnie było wrócić do świata Spencera i Alice, wraz z nimi odkrywać tajemnice, śledzić ich dalsze losy.
Akcja w książce sprawnie poprowadzona, dość szybka, z ciekawymi zwrotami. Książkę czytało się szybko, a podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji. Mnie wciągnęła na tyle, że przeczytałam ją w ciągu jednego wieczoru, nie mogąc się oderwać praktycznie od samego początku, aż do ostatniej strony.

Bohaterowie pozostali ciekawi, dobrze wykreowani. Zmienili się jednak te zmiany, musicie już odkryć sami.

„Nieustanna gra pozorów” to książka, z którą świetnie się bawiłam, z szybką akcją pełną zwrotów i mocno wciągającą historią. Z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA