W niniejszym, drugim wydaniu "Niemców" autor dokonał rewizji tekstu, wprowadzając pewne nieznaczne skróty i drobne zmiany w dialogach aktu III ( w scenie początkowej Peters - Ruth i końcowej Peters - Sonnenbruch) oraz w epilogu.
“A zresztą słońce jest dla wszystkich.”
“Człowiek grające o życie prawie zawsze przychodzi nie w porę.”
“Od lat sam siebie skazałem na cierpienie, na śmierć pewniejszą niż życie- żeby walczyć! żeby ratować nas wszystkich! żeby sprzeciwiać się złu!”
“Moja samotność? To jest wszystko, co mi pozostało! Jestem dumny z mojej samotności. Jest to samotność człowieka, który m u s i- przetrwać! ocalić w sobie wszystko to, co dziś sponiewierano, wypędzono z naszego życia.”