Kolumbijczyk Gabriel García Márquez, to jeden z najbardziej znaczących i wpływowych twórców światowej literatury. Laureat literackiej Nagrody Nobla w 1982 roku, autor powieści, opowiadań i esejów, krytyk filmowy, twórca scenariuszy i przede wszystkim intelektualista zaangażowany w palące problemy naszych czasów, zwłaszcza w kwestie dotyczące jego ukochanej Kolumbii, ale też całej Ameryki Łacińskiej. Centralna postać "realizmu magicznego", prądu, który z historii i wyobraźni utkał kobierzec żywej literatury, oddychającej każdym porem ciała, wreszcie twórca powieściowego świata o największym bogactwie znaczeń w całej dwudziestowiecznej literaturze hiszpańskojęzycznej.
Jego najwybitniejsze dzieła to: Sto lat samotności, Nie ma kto pisać do pułkownika, Kronika zapowiedzianej śmierci, Zła godzina, Generał w labiryncie, Dwanaście opowiadań tułaczych, Miłość w czasach zarazy, Diatriba de amor contra un hombre sentado. W 2002 roku wydał pierwszą część swojej autobiografii, Życie jest opowieścią. Nie wygłoszę tu mowy jest jego najnowszą książką.
Jego najwybitniejsze dzieła to: Sto lat samotności, Nie ma kto pisać do pułkownika, Kronika zapowiedzianej śmierci, Zła godzina, Generał w labiryncie, Dwanaście opowiadań tułaczych, Miłość w czasach zarazy, Diatriba de amor contra un hombre sentado. W 2002 roku wydał pierwszą część swojej autobiografii, Życie jest opowieścią. Nie wygłoszę tu mowy jest jego najnowszą książką.