Po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej zaszły dość istotne zmiany w sposobie kształcenia studentów i w programach studiów wyższych. Władze szkolnictwa dążą do dostosowania naszych programów nauczania do programów obowiązujących w Unii. Dotyczy to także studiów pielęgniarskich, które obecnie obowiązują na poziomie wyższym i kończą się egzaminem magisterskim. Zgodnie z duchem tych studiów magister pielęgniarstwa staje się partnerem dla lekarza - przejmuje część jego zadań i podstawowych obowiązków. Tak dzieje się od lat w krajach Unii Europejskiej i takie też są nasze dążenia. Dlatego wiedza, jaką musi dysponować współczesna pielęgniarka czy pielęgniarz, powinna być znacznie większa i głębsza.
Podręcznik Neurologii napisany przez pracowników II Katedry Chorób Układu Nerwowego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi dla słuchaczy wydziałów pielęgniarstwa ma na celu przedstawienie tej wiedzy w kompetentny i przystępny sposób. Szczególna uwagę zwrócono na te jednostki chorobowe, które wymagają hospitalizacji na oddziałach neurologicznych. Personel pielęgniarski tych oddziałów potrzebuje szerszej znajomości tematu, a także głębszej wiedzy dotyczącej obowiązków i problemów, z jakimi może się tu zetknąć. Autorzy zwracają uwagę przede wszystkim na aspekty kliniczne i czynna role zespołów pielęgniarskich w trakcie hospitalizacji. Omówienie i przedstawienie badań dodatkowych ma na celu zilustrowanie procesu patologicznego, świadomie zaś ograniczono część terapeutyczną, uważając, iż wiedza w tym zakresie wyjątkowo szybko ulega dezaktualizacji.
Podręcznik Neurologii napisany przez pracowników II Katedry Chorób Układu Nerwowego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi dla słuchaczy wydziałów pielęgniarstwa ma na celu przedstawienie tej wiedzy w kompetentny i przystępny sposób. Szczególna uwagę zwrócono na te jednostki chorobowe, które wymagają hospitalizacji na oddziałach neurologicznych. Personel pielęgniarski tych oddziałów potrzebuje szerszej znajomości tematu, a także głębszej wiedzy dotyczącej obowiązków i problemów, z jakimi może się tu zetknąć. Autorzy zwracają uwagę przede wszystkim na aspekty kliniczne i czynna role zespołów pielęgniarskich w trakcie hospitalizacji. Omówienie i przedstawienie badań dodatkowych ma na celu zilustrowanie procesu patologicznego, świadomie zaś ograniczono część terapeutyczną, uważając, iż wiedza w tym zakresie wyjątkowo szybko ulega dezaktualizacji.