Myślałem, że mój ojciec jest Bogiem

To niezwykła książka o wyjątkowej historii. W październiku 1999 roku Paul Auster ogłosił w ogólnoamerykańskiej rozgłośni radiowej konkurs na opowiadanie. Najbardziej interesują mnie oznajmił wydarzenia zmieniające nasz sposób myślenia o świecie, anegdoty ujawniające tajemnice i niezbadane siły rządzące naszym życiem, losem naszych rodzin, naszym umysłem i ciałem, duszą. Innymi słowy, historie prawdziwe, które brzmią jak fikcja. Zainteresowanie konkursem przeszło najśmielsze oczekiwania. Po roku liczba nadesłanych tekstów sięgnęła czterech tysięcy. Był to swoisty fenomen socjologiczny, z pewnością wart upamiętnienia w druku. Wybrano zatem sto siedemdziesiąt dziewięć opowiadań, które złożyły się na te antologię. Ich autorami są ludzie w różnym wieku, o rozmaitym pochodzeniu i drogach życiowych. Podobnie zróżnicowane są same teksty zabawne i smutne, anegdotyczne i refleksyjne, konkretne i tajemnicze, często nostalgiczne. Niektóre zmierzają do zaskakującej puenty, inne poruszają istotne kwestie moralne, jeszcze inne są zapisem wspomnień i odczuć.