Moja wina, bo tańczyłem cza-czę

Moja wina, bo tańczyłem cha-chę to trzy opowiadania-wspomnienia, trzy rozmowy zapisane, według słów autora, w rytmie bolera (dwa pierwsze) i cha-chy (ostatnie). Kobieta i mężczyzna rozmawiają w restauracji, a potem jadą razem, by obejrzeć rytuał ku czci boga Ekbó. Rozstają się w dramatycznych okolicznościach. Cabrera Infante odwołuje się do muzyki nie tylko poprzez rytm, ale także konstrukcję książki, opartą na powracaniu do tych samych motywów. Co do miejsca akcji, jest ono niezmienne. "Czy muszę mówić, że nazywa się Hawana?", pyta retorycznie autor we wstępie.