Bitwa pod Mohaczem w 1526 roku nazywana jest niekiedy „,Madziarskimi Termopilami“,. Była to bitwa tak ważna jak Waterloo, Hastings, Stalingrad, choć jej istota leży raczej w otoczce dyplomatyczno-kulturowej, niż w samych działaniach militarnych. Historia kampanii wojennej prowadzonej przez sułtna turekiego Sulejmana to opowieść o niemalże niezwyciężonej armii doskonale wyszkolonych janczarów, ale też specyficznej strategii, walce mentalności sułtana z zasadami przyjętymi przez jego dynastię.
To jest też opowieść o bezsensownej śmierci tysięcy żołnierzy, którzy musieli walczyć w imię swojego kraju, mając świadomość, że nie są w stanie wygrać z potęgą Osmanów. Bitwa pod Mohaczem trwała zaledwie półtorej godziny i była przegrana przez Królestwo Węgier jeszcze zanim się rozpoczęła, dysonans pomiędzy siłami obu armii był tak oczywisty, że trudno uwierzyć, iż stanęły one na przeciwko siebie. Mimo to obie strony zbudowały imponujące legendy na temat bitwy. Jedna i druga strona próbowała podkreślić swoją siłę.