Modliszka

Dziś chciałabym napisać kilka słów o książce, którą nie do końca mogę rozkminić. Chciałabym napisać, że odkryłam kolejną literacką perełkę, bo pomysł na fabułę bardzo przypadł mi do gustu, jednak ciągle mi tu coś zgrzyta.
Fantastyczny pomysł na fabułę, akcja, która nie zwalnia nawet na moment, wyraziści i niejednoznaczni bohaterowie, to wszystko sprawiło, że naprawdę nie mogłam oderwać się od tej historii od pierwszej strony. Emocje kotłują się tutaj non stop, nie ma chwili na odpoczynek, jest bardzo zaskakująco i momentami naprawdę niebezpiecznie. Znajduje się tu wszystko to, co powinien zawierać w sobie idealny thriller sensacyjny... Tylko że Autor to wszystko zaprzepaszcza pośpiechem i niemożliwymi (a raczej momentami absurdalnymi dla mnie) rozwiązaniami, bo kto to widział, że człowiek, który jest na totalnym dnie, odbija się od niego w przeciągu kilku dni, otrząsa się tak sam z siebie i dostaje propozycję lukratywnego szkolenia oraz wstąpienia do wywiadu innych państw?
Sporo w tej historii odczuwam chaosu i zbędnego pośpiechu, ale przyznać muszę, że schemat manipulacji drugim człowiekiem i proces jego uzależniania od drugiej osoby został pokazany naprawdę w bardzo ciekawy i przede wszystkim realny sposób.
Nie chciałabym pisać, że ta książka jest zła, bo nie jest, i jestem przekonana, że wielu osobom przypadnie ona do gustu- dla mnie jednak to nie jest to, czego się spodziewałam.
Na pewno czysta się ją bardzo szybko i jeśli przymknie się oko na to co n...

Po pierwszym akapicie mogłam już powiedzieć, że tą książkę napisał mężczyzna:-) Wszelkie opisy sugerowały, że opisywał męski punkt widzenia, słyszenia i widoku. Dość sympatyczna odmiana, tym bardziej, że główną postacią była kobieta. Od razu widać, że nosiła męskie usposobienie, domyślała się uprzednich wydarzeń i cechowała ją wielka spostrzegawczość. Najciekawsze jest to, że choć opowieść jest krótka, to autor napisał ją jakby ją w biegu. Nawet zaraz po dialogach przechodziliśmy do opisów dalszych wydarzeń, jakby ktoś go gonił, lub bał się, by wena nie opuściła do końca. Miał szczęście, bo zdążył ją uchwycić:-) Wykreował naprawdę postać doskonałą. Nawet zasugerował, że kiedy dąży się do celu bez wahania, bez uprzedzeń, to zawsze się go osiągnie. To mi tu bardzo zaimponowało, bo przeważnie każdy kiedyś się przy czymś mota. Jedynie raz zdołała podjąć złą decyzję, ale tak naprawdę pokazał tym tylko, że wszelkie zło jakie nas spotyka, ma na celu pokazać nam później większe dobro. Jedna chwila, ważna propozycja i tak oto stała się panią życia i śmierci. Wstała na wyższy poziom niż była wcześniej. Od teraz mogła robić to, co zawsze było dla niej ważne. Jednak czy na pewno? Czy zdążyła zauważyć, że stając się twardą kobietą zmieniła się w kogoś innego? Czy siła nie przesłania jej myśli? Według niej, zawsze szła tam gdzie chciała i robiła to, co chciała. Co jeśli jednak znając ją, została wciągnięta do świata, który ktoś dla niej zaplanował? Czyżby grała na czyichś skrzypcach?
...