W świadomości społecznej architektura II Rzeczpospolitej rzadko jest uznawana za zabytkową. Często pomijana, szufladkowana razem z powojenną jako spuścizna okresu błędów i wypaczeń, powoli rozpada się na naszych oczach. Serią Modernizmy przypominamy jej genezę, monumentalizm i rozmach założeń architektonicznych.
Po odzyskaniu niepodległości polskie władze stanęły przed wyzwaniem zaprojektowania i zbudowania państwa od podstaw. Należało się skomunikować, zelektryfikować, uzbroić i uniezależnić gospodarczo od państw ościennych. Budzi podziw skala podjętych wówczas działań - w ciągu kilku lat powstały nowe miasta, osiedla, centra przemysłu i rozrywki.
Pierwszy tom Modernizmy. Architektura nowoczesności II Rzeczpospolitej opowiada o przedwojennym województwie krakowskim. W pierwszej części zostało omówione budownictwo sakralne, publiczne i mieszkaniowe Krakowa. Kolejną część stanowią opracowania mało znanych założeń osiedli przy zakładach przemysłowych: w Tarnowie–Mościcach przy zakładach azotowych, Dębicy, Rożnowie i w Chełmku wokół fabryki butów Bata. Ostatnia jest poświęcona architekturze uzdrowiskowej – sanatoriom i domom zdrojowym w Zakopanem, Krynicy, Żegiestowie i Muszynie.