"Dla Europejczyka, wychowanego na tradycji mitów klasycznych o głęboko ludzkiej, zbeletryzowanej treści, mitologia egipska jest zjawiskiem bardzo obcym i trudnym do zrozumienia.
Świat podań o bogach Egiptu wyrasta bowiem z podłoża tak odmiennego, że już dla starożytnych Greków i Rzymian większość tych mitów stanowiła irracjonalne legendy, które próbowali wyjaśnić we właściwy im trzeźwy sposób. Szczególnie rażące były dla nich zwierzęce postacie egipskich bogów, a próby wyjaśniania roli bóstw przez porównywanie ich z greckimi prawie z reguły powodowały nieporozumienia, gdyż bogowie Egiptu - w przeciwieństwie do panteonu klasycznego - w większości przypadków nie mają ściśle określonej funkcji".
(fragment Wprowadzenia)
Świat podań o bogach Egiptu wyrasta bowiem z podłoża tak odmiennego, że już dla starożytnych Greków i Rzymian większość tych mitów stanowiła irracjonalne legendy, które próbowali wyjaśnić we właściwy im trzeźwy sposób. Szczególnie rażące były dla nich zwierzęce postacie egipskich bogów, a próby wyjaśniania roli bóstw przez porównywanie ich z greckimi prawie z reguły powodowały nieporozumienia, gdyż bogowie Egiptu - w przeciwieństwie do panteonu klasycznego - w większości przypadków nie mają ściśle określonej funkcji".
(fragment Wprowadzenia)