Mimesis

Panie i Panowie! Proszę o uwagę, gdyż oto przed Państwem książka absolutnie unikatowa. Zapmnijcie o mdłych i nijakich interpretacjach literatury dokonywanych w nudnych jak odwar z lukrecji podręcznikach akademickich, składających się w większości z cytatów z innych książek, a po zakończonej lekturze skłaniających co najwyżej do myśli: "a nie można było napisać tego na 3 stronach?". Jeśli macie w ręku książkę Auerbacha to znaczy że w pełnym tego słowa znaczeniu sięgnaliście do źródeł.Pijecie z samej krynicy tego, czym powinna być uważna lektura dzieła literackiego. Mądra, poparta wszechstronną znajomością kontekstu artystycznego, ale też wrażliwa - próbująca zrozumieć dlaczego książka wydaje nam się wartościowa.Metoda Auerbach jest bardzo prosta. Oto bierze on fragment dzieła literackiego - i nie ma dla niego większego znaczenia czy jest to Homer czy Virginia Woolf - i dokładanie je analizując, pokazuje w jaki sposób autor swoim językiem (większość cytatów jest w oryginale ;) buduje literacki odpowiednik świata wartości, w którym żyje. Brzmi mądrze? I takie jest, ale zapewniam że czyta się z dużą przyjemnością, jeśli tylko poświęci się książce nieco (ale naprawdę nieco;) wysiłku A niektóre analizy - jak otwierające tom porównanie epickości Homerowej i biblijnej, wizja chaosu i przemocy po rozpadzie starożytnego Rzymu i odpowiadający mu pogmatwany język kronikarza Grzegorza z Tours czy opis strumienia świadomości u Virginii Woolf - naprawdę na długo zapadają w pamięci. Lektura ...