Między oralnością a literackością

Wysoka wartość, a dodam, że nawet niezwykłość tej książki polega na nowatorstwie i trafności wybranego i zastosowanego przez autorkę instrumentarium badawczego pozwalającego w sposób ściśle umotywowany dokonać znakomitej, odkrywczej interpretacji, czy raczej ? reinterpretacji ? twórczości Dygasińskiego i tym samym zweryfikować dotychczasowe sądy historyków literatury o prozie autora Zająca. [?] Książka jest starannie zredagowana, istotną jej zaletą jest przejrzystość kompozycyjna, dyscyplina wywodu, rzeczowość a zarazem elegancja językowa. [?] Gorąco polecam [?] tę bardzo wartościową książkę ze względu na jej nowatorstwo metodologiczne mogące zainspirować innych badaczy, oraz ze względu na subtelne, głębokie, dotychczas niespotykane interpretacje wiejskich utworów Dygasińskiego z uwzględnieniem właściwego im kontekstu kulturowo-socjologicznego. Książka zainteresuje z pewnością literaturoznawców, ale również może znaleźć odbiorców wśród folklorystów, kulturoznawców i socjologów, a także i nieprofesjonalnych czytelników literatury szukających głębszego z nią obcowania. Z recenzji prof. dr hab. Zofii Mocarskiej-Tyc Nie ulega wątpliwości, że problematyka podjęta przez Mirosławę Radowską-Lisak jest w tej chwili jednym z najciekawszych zagadnień obecnych we współczesnej humanistyce. [?] Największą zaletą tej niezmiernie rzetelnie i interesująco napisanej książki, której wróżę długie lata na nie tylko polonistycznym rynku, jest udowodnienie czegoś, czego prawdopodobnie autorka sobie nie zaplanowała. Nie tylko bowiem udowadnia ona istnienie w utworach Dygasińskiego trwałych struktur oralnych, co było przecież jej założeniem, ale ? nie poruszając zagadnienia oryginalności tej prozy, jej odmienności na tle epoki ? po prostu ją wykazuje. W śmiałej, sięgającej bez kompleksów do metodologii światowej humanistyki interpretacji Mirosławy Radowskiej-Lisak, Dygasiński pokazany został jako pisarz prawdziwie polski, którego twórczość wyrasta z najstarszych przedpiśmiennych tradycji naszej kultury. [..] Wielką zaletą książki Radowskiej-Lisak jest jej interdyscyplinarny charakter, swobodne łączenie kompetencji filologa z antropologią i socjologią, poza nowymi, oryginalnymi interpretacjami utworów Dygasińskiego wiele wnosi do naszej wiedzy na temat kultury ludowej, wiejskości czy choćby korzeni polskiej inteligencji. Z recenzji dr hab. Jolanty Sztachelskiej, prof. UwB