Cytaty z książki "Malbat znaczy rodzina"

“Z czystym sumieniem mogłam uznać tę rozmowę za najdziwniejszą w całym swoim życiu. Sama już nie wiedziałam, czy byłam bardziej przerażona, czy zbulwersowana tym, że w ogóle śmiał mi proponować współpracę.”

“W całej tej sytuacji absurd gonił absurd, toteż nie byłam pewna, czy wciąż jestem porwana, czy może właśnie Christian odwozi mnie do domu niczym po nieudanej randce.”

“Zemsta (...) Wyobraź sobie, ile osób straciłoby chęci do życia, gdyby nie ona. Czasami tylko pragnienie odwetu pomaga utrzymać się na powierzchni i daje siłę, by płynąć dalej. To dobry motywator, napędza do działania.”

“Czasami zastanawiam się, jak to możliwe, że jeszcze żyjecie, i nie mam tu na myśli niebezpieczeństwa, jakie czyha na was poza murami naszej posiadłości, tylko fakt, że jesteście bandą kretynów.”

“Tyle lat z tą popieprzoną rodzinką sprawiło, że jestem nieźle walnięta. Gdybym miała terapeutę, chyba wolałby się przebranżowić i zostać, kurde, nie wiem, kosmonautą, niż grzebać w mojej psychice.”

“Czy na tym świecie, do cholery, jest choć jedna osoba, która darzy mnie minimalną sympatią? Lub chociaż taka, która nie ma ochoty napluć mi w twarz?.”

“Cóż, nie potrzebował supermocy, oczu na plecach ani nawet umiejętności szpiegowskich, żeby obserwować nas przez cały czas. Po prostu trafił na dwójkę idiotów.”