Opowieści z Narnii C.S. Lewisa to niewątpliwie jedno z najważniejszych dzieł literatury XX wieku adresowanych do młodego odbiorcy. Do polskiego czytelnika książka dotarła z kilkudziesięcioletnim opóźnieniem, bo dopiero w latach 80. ubiegłego wieku, z przyczyn, jak można sądzić, politycznych i ideologicznych. Chociaż utwór zyskał sobie popularność wśród czytelników, w dziedzinie refleksji krytycznoliterackiej dopiero teraz nadrabiamy zaległości. Książka Marka Oziewicza jest pierwszą poważną monografią na temat siedmioksięgu narnijskiego, w której autor poddał tekst Lewisa pogłębionej analizie teoretycznoliterackiej i filozoficznej, sytuując swe rozważania w kontekście dwudziestowiecznej fantasy (wzajemne relacje między Lewisem a Tolkienem), nurtu literatury dziecięcej, koncepcji światów alterna-tywnych, symboliki religijnej, zagadnień społeczno-politycznych (tyrania, manipulacja, totali-taryzm). Ten wieloaspektowy ogląd pozwolił odpowiedzieć na pytanie, na czym polega magiczny urok Narnii i głębia artystycznego przesłania dzieła Lewisa.