Opinia na temat książki Ludzie z mgły

„Ludzie z mgły” okazały się mocną i klimatyczną lekturą.

Kiedy ginie kolejna młoda osoba w miejscowości Sinice, na mieszkańców spada strach. Wszystko jest przypisywane tajemniczej mgle, która ponoć mąci w głowach. Śledczy stają przed trudnym zadaniem, gdyż niepokój narasta i wszyscy mają nadzieję, że Alicja się odnajdzie. Dwa miesiące od zaginięcia z leśnej mgły wyłania się człowiek, który ma problemy z pamięcią, a w ręce trzyma naszyjnik zaginionej. W sprawę włącza się również dziennikarz z Warszawy, który zdaje się rozpoznaje mężczyznę z amnezją. Wszystko zatacza coraz większe kręgi, a rozwiązanie zagadki jest wstrząsające.

Książkę trochę przesłuchałam, ale głównie przeczytałam w papierze, bo właśnie w taki sposób jakoś bardziej mogłam wgryźć się w ten duszny i niepokojący klimat. Bardzo żałuję, że musiałam tę historię z powodu braku czasu czytać mocno na raty. Zdecydowanie zasługuje ona na więcej uwagi, by móc dać się kompletnie pochłonąć przez tę powieść. Autorka ma świetnie, plastyczne pióro. Ta dbałość o szczegóły sprawia, książka staje się jeszcze bardziej interesująca. Jednocześnie jest to wyważone. Sprawia, że intryguje, a nie nudzi. Sama fabuła jest świetnie dopracowana. Fragmenty z dzieciństwa Adama uderzały we mnie podwójnie, gdyż jestem mamą i bardzo mocno reaguje na krzywdę dzieci. Od zakończenia nie mogłam się oderwać i z powodu zmęczenia skończyłam tę powieść już ostatkiem sił. Ale musiałam się dowiedzieć jakie jest rozwiązanie tej zagadki, bo chyba bym nie zasnęła. Przede mną ostatnie dwie książki autorki i już się cieszę na kolejną dobrą lekturę.