Ludowa historia Stanów Zjednoczonych

"Ludowa historia Stanów Zjednoczonych" to monumentalna, obrazoburcza, anty-establishmentowa i prowokacyjna wersja dziejów USA. Howard Zinn, idąc pod prąd dominującym typom narracji, świadomie pochylił się nad wiatrem historii, który wieje w twarz ludziom zapomnianym, zmarginalizowanym i stanowiącym co najwyżej tło dla wielkich tego świata. Szczególnie w przypadku USA takie rewolucyjne potraktowanie dumy narodowej okazało się bardzo intrygującym zabiegiem - tak na granicy herezji.

Historyk nie ukrywa, że jego praca jest wybiórcza i jednostronna. Po prostu chciał opisać historię z perspektywy tej części narodu, której się nie udaje przez pokolenia, która musi walczyć o prawa zderzając się z jawną dyskryminacją. Założył, że tym razem nie będzie pochwały liberalnej gospodarki i prężnego kapitalizmu z ich odwiecznymi beneficjentami - od plantatorów poprzez trustowych przemysłowców po współczesnych biznesmenów. Nie ma u Zinna uświęconych interpretacji zdarzeń, nie ma skupiania się na wielkiej polityce, nie ma narracji wokół mężów stanu, wielkich przełomów, wojen i typowych kamieni milowych wkuwanych na lekcjach. O Malcolmie X czy aferze Sacco&Vanzetti dostajemy więcej informacji niż o przebiegu wojny secesyjnej. Jest bieda, niesprawiedliwość, milczące tysiące więzionych, skazywanych, rozstrzeliwanych, pozbawianych resztek godności, i to od samego lądowania Kolumba na Antylach. Do serca wziął sobie Zinn zdanie: "Krzyk biedoty nie zawsze jest sprawiedliwy, lecz jeśli go nie ...