Opinia na temat książki Luca

Tej części byłam najbardziej ciekawa, gdyż Luka od samego początku serii mnie intrygował. Po przeczytaniu mam mieszane uczucia.

Luca to skryty w sobie mężczyzna, od najmłodszych lat szkolony na osobę bezwzględną i niebezpieczną. Ma do siebie pretensje, że nie powstrzymał rodzinnej tragedii. Mężczyzna jest skryty i tajemniczy, gdy zostaje zaangażowany w poszukiwania dwóch dziewczyn jedna staje się jego obsesją.

Maxine to nastolatka, która przeszła przez piekło, w sytuacji bez wyjścia zgadza się na układ, który ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa jej siostrze, jednak wkrótce okazuje się, że została oszukana. Kiedy jej siostra była wykorzystywana, ona prowadziła w miarę normalne życie. Siostry zostają odbite przez Valentich, a Maxine ma wyrzuty sumienia.

Książka to romans mafijny, przedstawiony w bardzo przystępny dla każdego sposób, owszem mamy tu kilka scen związanych z działaniem mafii, ale są one wyważone i mało drastyczne. Historia głównej bohaterki porusza, bo choć chciała dobrze, zostaje osądzona jako ta najgorsza.

Książka podobnie jak poprzednie części jest dosyć krótka, idealna do przeczytania za jednym posiedzeniem w parę godzin. Czyta się ją dobrze i szybko, można się dużo pośmiać ale czasami potrafi podnieść ciśnienie. W książce poznajemy także dalsze losy braci Valentich.

Fajna i stosunkowo luźna lektura dla zabicia nudy. Nie jest to może najlepszy romans mafijny jaki czytałam ale nie ma źle.