Nieznany dotychczas blok listów dwóch powojennych emigrantów: wybitnego eseisty Jerzego Stempowskiego (1893–1969) i świetnego krytyka i tłumacza Tomasza Terleckiego (1905–2000). Wiele się możemy z nich dowiedzieć o życiu intelektualnym emigracji, o jej wzlotach i upadkach. To świetne źródło historyczne, ale również dokument biograficzny, zapis losów i myśli dwóch wybitnych Polaków i Europejczyków na wychodźstwie służących kulturze narodowej.