Opinia na temat książki Lekcja francuskiego

• Dłuższy czas chodziłam po księgarniach w poszukiwaniu jakiegoś romansidła, ze względu, iż nigdy nie miałam styczności z tym gatunkiem literackim, w formie papierowej.Kiedy weszłam w lipcu na stronę "na kanapie" po bardzo długiej przerwie, po zakończonej jednej żałobie, nic mnie nie interesowało. Przesuwałam suwak, aż zainteresowała mnie ta okładka, przypominając mnie i moją największą miłość w życiu. Poczułam ciepło w brzuchu i kliknęłam, chcę przeczytać.
• Nigdy nie miałam styczności z autorką P.J Howard i Natalie Renard, są mi obce, a będąc w następnej żałobie nawet ich nie wygoolowałam.
• Sama okładka jest bardzo zmysłowa i pociągająca.
• Tytuł "Lekcja francuskiego" nadaje charakteru.

Osiemnastoletnia licealistka, Halvor Gastrell marzy jak większość młodych kobiet o karierze modelki.

Odnosi pierwsze sukcesy w kampaniach reklamowych i mediach społecznościowych.

Jest piękna i inteligentna. Jej marzenia o karierze modelki nie pokrywają się z wygórowanymi ambicjami bogatych rodziców. Nie pomaga jej w tym, również powrót starszej siostry Harper, która jest rozpieszczonym ideałem, w oczach rodziców.
Harper po długiej nieobecności w domu, za pierwszą możliwą okazja przedstawia rodzicom swojego chłopaka Masona Crosby, przystojnego nauczyciela języka francuskiego, który wiedzie skromne życie, dla większości tu z Nas normalne.
Wśród elity, nie jest dobrym kandydatem na męża.
Sama Harper bardzo często go poniża psychicznie, przez dzielący ich dysonans.

Kolacja z rodzicami Harper, sama w sobie jest już wyzwaniem, a co dopiero kiedy do pokoju wchodzi Halvor. Jakież to zaskoczenie kiedy okazuje się, że dziewczyna, z którą miał przelotny romans jest siostrą jego obecnej dziewczyny. Mason, będzie w dodatku jej nauczycielem w szkole. W swojej obecności nie ukrywają, że łączy ich namiętność pożądanie i pragnienie, którego nie mają w obecnych związkach. Namiętność podsyca ich miłość...Jednak czy to wystarczy aby zbudować związek? Czy ich historia, zakończy się Happy Endem?

Tego nie napiszę, przeczytajcie sami.

Na zakończenie:

"wystarczył jeden płynny ruch, by ich ciała stały się idealnie dopasowana do siebie jednością - tą, za którą tęsknili i marzyli każdej nocy; zarówno samotnej, jak i tej spędzonej w ramionach innej osoby

- Weź mnie. Proszę- szepnęła...

Nie musiała powtarzać."

Brał ją, jak lubiła.





Zachęcam do lektury.


Przepraszam portal "na kanapie", za opóźnienia spowodowane śmiercią mojej Babci.
Dziękuję za wyrozumiałość.

Książkę pt. "Lekcja francuskiego", otrzymałam od "nakanapie.pl".