W roku 1918 w okolicach Murmańska i Archangielska utworzono polskie oddziały sformowane z żołnierzy, którym udało się dotrzeć na Północ z rozbitych polskich korpusów wschodnich. U boku aliantów zachodnich stanęły one do walki przeciwko Armii Czerwonej. Żołnierze ci zyskali miano „Lwów Północy”. Maskotką Polaków była biała niedźwiedzica Baśka, znana też jako Baśka Murmańska, a ich męstwo i humor opiewał żołnierz-poeta Eugeniusz Małaczewski. Tak zrodziła się sława murmańczyków - garstki ocalałych z wojny i rewolucji polskich żołnierzy, którzy wciąż walczyli o niepodległość ojczyzny, a wielu z nich oddało dla niej wartość najwyższą - życie. O nich właśnie - swych dowódcach i kolegach - oraz o przygodach na Murmaniu opowiada autor Legendy murmańskiej, a legenda to wyjątkowa - pełna wydarzeń najprawdziwszych, na własne oczy widzianych i na własnej skórze przeżytych.