Niniejsza praca zbiorowa traktuje o sposobach przedstawiania miasta w prozie narracyjnej francuskiej i frankofońskiej (Belgia, Algieria) ostatnich trzydziestu lat. Zgromadzone teksty kilkanaściorga badaczy z Polski, Francji, Niemiec i Czech dają swoistą panoramę tematów, autorów i metod interpretacyjnych, pozwalając uchwycić problematykę literackich przedstawień miasta w epoce przemian wyznaczonych przez takie pojęcia, jak deterytorializacja i reterytorializacja (Gilles Deleuze i Félix Guattari), postkolonializm, miejsca i nie-miejsca (Marc Augé) itd. Szczególną wagę przywiązują autorzy do kwestii decentralizacji miasta (w jego różnych materialnych i niematerialnych wymiarach) oraz przestrzeni miejskiej jako miejsca osadzania się pamięci indywidualnej i zbiorowej.