Książka jest relacją rzeczywistej i wyimaginowanej literackiej podróży do krainy dawnych Prusów i na Litwę. Autor rozpoczyna swoją wędrówkę od Gniezna i ziemi chełmińskiej, by następnie przemierzać krajobrazy m.in. Morąga, Tylży, Mierzei Kurońskiej, Taurogów, literackiej doliny Issy, Wilna i Mazur. Albrecht postrzega krajobraz nie tylko przez pryzmat twórczości Herdera, Wiecherta, Suddermanna, Miłosza i Lenza, ale również wkomponowuje go we współczesny pejzaż przemian kulturowych Polski, Litwy, Rosji i Niemiec.