Kształtowanie się polskiej terminologii muzycznej

Słownictwo muzyczne nie było nigdy w centrum zainteresowań badaczy. Do tej pory poświęcono mu niewiele prac\'. Krystyna Pisarkowa w artykule Pomocnicze elementy języka muzykologii (1963) podzieliła leksykę używaną do opisu muzyki na właściwe terminy muzyczne, stosowane przede wszystkim w literaturze ściśle naukowej, i pomocnicze elementy języka muzykologii, występujące zwłaszcza w literaturze popularnonaukowej, popularnokrytycznej i pięknej. Ustaliła, że rodowodem pomocniczych elementów języka muzykologii jest metafora z zakresu rzeczywistości dostępnej człowiekowi dzięki wrażeniom wzrokowym jako: barwa, rysunek, kształt figury lub bryły, ruch, a także zasób terminologiczny poetyki, stylistyki, gramatyki w opisie architektoniki dzieła muzycznego.