Księga imion

pomysł na książkę świetny, tylko.. akcja toczy się za szybko. Zbyt wiele zbiegów okoliczności, niektóre wątki i czyny (motywy bohaterów są niezrozumiałe). Na przykład – z jakich powodów ksiądz Pillon pojawił się w Londynie, nie mówiąc już o zabójstwie biskupa, którego widział raz w życiu? Gdzie jego chrześcijańskie sumienie? Kolejna nieścisłość – nie jest możliwe utrzymanie w tajemnicy działalności tajnych stowarzyszeń, tym bardziej takich trwających od setek lat. Dziwne wydawalo mi się również to, iż w historie wkomponowano postaci Atylli, Hitlera czy innych demonów wojny. Tak samo – dlaczego lamed wownicy pochodzą z różnych części świata, choć nie wszyscy są związani z judaizmem. A przecież reprezentują, choćby nieświadomie, właśnie religię mojżeszową. Niemniej pomysł był fajny, ale pod warunkiem rozbicia go na kilka części, gdzie akcja mogłaby się toczyć z dokładnym wyjaśnieniem kwestii kabały, zasad funkcjonowania gnozytów czy izraelskiego wywiadu. Za szybko, i zbyt ogólnie.

Bardzo dobrze się czyta. Dosyć ciekawa fabuła, choć koniec raczej przewidujący.