Książka, której nie ma

Bardzo podobał mi się zamysł „Książki, której nie ma”, jej kręgosłup. Gorzej było z realizacją – zbyt dosłowna wręcz łopatologiczna. Szybko domyśliłam się, kto jest tajemniczym autorem sagi, nad czym ubolewam.

Postanowiłam sobie nie wyliczać słabych punktów powieści, ponieważ nie chcę psuć przyjemności czytelnikom, którzy z pewnością sięgną po tę książkę. Wiele w niej ciepła i pozytywnych fluidów, krzepi serca.

Wydawca David Peralto co dwa lata otrzymuje anonimowy tekst, który staje się bestsellerową książką. W pewnym momencie przesyłki przestają przychodzić. David postanawia odszukać tajemniczego autora. Zaczyna przygodę swego życia, by daleko w Pirenejach poznać prawdę. A to, co odnajdzie, zaskoczy go bardziej, niż kiedykolwiek mógłby przypuszczać.

Podróż życia która okazuje się podróżą także w głąb siebie.
Poszukiwania zaniosą naszego bohatera w rejony, o których nawet nie myślał, że istnieją.Poszukując autora bestsellerowej sagi, dowie się także tego, że niepozorna wydawałoby się książka potrafi tak wpłynąć na drugiego człowieka, że ten przewartościowawszy swoje życie staje się całkiem inną osobą.
Książka to najlepszy przyjaciel, wywoła smutek, radość.Potrafi odwrócić naszą uwagę od problemów i szarości życia.Każdy inaczej odbiera przekaz, ale jedno jest pewne, zmiany nastąpią.
Czy poszukiwania przyniosą rezultat, zostawiam Wam do odkrycia.

Powieść pisana pięknym językiem, powolnym rytmem wciąga od pierwszych stron. Czasami akcja rusza do przodu tak, że nie możemy się doczekać co odkryjemy na kolejnej stronie. A czasami tempo jest powolne, smakujemy każde zdanie, dążymy do finału.Świetna - jednym słowem.Polecam szczerze.