Opinia na temat książki Książę

@proseed @proseed · 2011-12-12 14:35:35
Lektury przedsiębiorcy
Konwersując w gronie młodych przedsiębiorców stawiających pierwsze kroki w biznesie, dając się porwać sympatycznej atmosferze licznych ostatnio imprez startupowych, można zapomnieć o tym, że w biznesie do sukcesu dochodzi się z reguły po trupach. Kiedy ciężką pracą wreszcie udaje się doprowadzić startup na ścieżkę wzrostu, przedsiębiorca natyka się na czarny PR ze strony tych, po których nigdy by się tego nie spodziewał. Dawniej życzliwi i pomocni ludzie nagle zaczynają rzucać kłody pod nogi, a zaprzyjaźniona korporacja, z którą było się o włos od współpracy, zarzuca dziesiątkami pozwów, żeby wyłożyć firmę na kosztach obsługi prawnej. Okazuje się, że nie są to problemy nowe. Zaskakująco wiele z sytuacji, z jakimi spotykamy się na co dzień, stanowiło część rzeczywistości epoki odrodzenia. Machiavelli nieświadomie zgromadził w swoim dziele szeroki zakres sugestii dla współczesnych przedsiębiorców. Poczynając od rad w kwestii zatrudniania („Są bowiem trzy rodzaje umysłów: jeden rozumie sam przez się, drugi rozumie to, co mu inni pokazują, trzeci nie rozumie ani sam przez się, ani gdy mu inni pokazują; pierwszy jest najwyborniejszy, drugi wyborny, trzeci do niczego”), poprzez zwalnianie przypadkowo zatrudnionych osobników o umysłach trzeciego rodzaju („krzywdy powinno się wyrządzać wszystkie naraz, aby krócej doznawane, mniej tym samym krzywdziły”), nagradzanie pracowników („dobrodziejstwa świadczyć trzeba po trosze, aby lepiej smakowały”), bieżące zarządzanie personelem („książęta powinni powierzać innym rozdzielanie ciężarów, a dla siebie zachować rozdzielanie łask”) i podejście do konkurencji („mądry książę powinien oprzeć się na tym, co od niego zależy, a nie na tym, co zależy od drugich”), „Książę” stanowi kopalnię rad dla każdego czytelnika z otwartym umysłem, potrafiącego czytać między wierszami i doszukiwać się nieoczywistych znaczeń. Lektura jest przez to ciekawą i pożyteczną rozrywką intelektualną, a dzięki nietypowemu stylowi pozwala lepiej przyswoić wyciągnięte podczas czytania wnioski. Wokół tytułowego Księcia utrzymuje się atmosfera spisków i podstępów. Dosyć zasłużenie, biorąc pod uwagę, że były to naturalne w owych czasach metody walki politycznej na najwyższym szczeblu. Bo nawet jeśli zamierza się prowadzić firmę odpowiedzialnie i moralnie nienagannie, to warto mieć świadomość tego, w jaki sposób inni mogą wbić nam nóż w plecy lub zadać mocny cios w podbrzusze. Oby tylko w przenośni (chociaż zależy to od branży). Na wszelki wypadek lepiej jednak znać wskazówki podrzucane przez Machiavellego zza grobu.
× 1 Polub, jeżeli spodobała Ci się ta opinia!
Książę
22 wydania
Książę
Niccolò Machiavelli
9.1/10

Książę (II principe, 1513, wyd. 1532) najsłynniejsze dzieło Niccolo Machiavellego, jedna z najważniejszych pozycji w dziejach filozofii politycznej, źródło doktryny politycznej zwanej makiawelizmem, ...

Komentarze

Pozostałe opinie

Z przedmowy. „Od tłumacza: Na hasło Machiavelli odzew jest powszechny: „Książę". Nie oznacza to jednak, że traktat o sztuce zdobywania i utrzymywania władzy, choć nie tylko, jest powszechnie znany. ...

EK
@EwaK.

Właśnie skończyłam pisać pracę pt. Zmiany etyczne na podstawie "Księcia" Machiavellego, mogę się podzielić:)

AN
@Anya_86

Wiernie sportretowana rzeczywistosc towarzyszaca wladzy. Polecam.

@antypater@antypater

Klasyk literatury na temat sprawowania władzy. Zawsze aktualny.

© 2007 - 2024 nakanapie.pl