Książka Człowiek nauki i duszpasterz poświęcona ks. Stanisławowi Warzeszakowi jest próbą ocalenia pamięci zarówno o Nim samym, jak i o tej części Jego dorobku. Jest też próbą pokazania, kim w istocie był i czym się zajmował, ten tak bardzo utalentowany, a zarazem tak po ludzku bardzo zwyczajny człowiek. Całość zgromadzonego materiału została podzielona na dwie części. Pierwsza część zawiera trzy, z konieczności zaledwie szkicowe, opracowania Jego myśli bioetycznej oraz recenzje Jego prac wystawione przez znanych profesorów; druga zaś – Jego wywiady, które pojawiały się w ostatnich latach bądź to w niedużych pismach, bądź też na portalach internetowych, a także referaty, wykłady i konferencje wygłaszane ostatnio na różnych spotkaniach a następnie odtworzone z nagrań magnetofonowych.
Na pierwszą część składają się: rozdział pierwszy: Z Orawy do Warszawy i dalej w świat, który ukazuje drogę życiową ks. Stanisława oraz Jego późniejszą działalność naukową i duszpasterską.
Drugi rozdział tej części nosi tytuł: Człowiek nauki, ponieważ głównie nauką ks. Stanisław się zajmował. Otwierają ten rozdział oceny wartości Jego dorobku naukowego.
Kolejny, trzeci rozdział: Sylwetka duchowa – Pokój i radość szkicuje tę Jego sylwetkę oraz przedstawia teksty przemówień ks. Józefa Warzeszaka wygłoszone w czasie i po pogrzebie brata w różnych kościołach. Choć są one przepojone bardzo żywymi emocjami, to również oddają w jakiś sposób sylwetkę duchową ks. Stanisława. Po tym rozdziale następuje jeszcze duży, czwarty rozdział zatytułowany: Świadectwa. Zawiera on teksty nadesłanych kondolencji, i pożegnań, w dużej mierze osób ze środowiska lekarskiego, z którym w ostatnich latach ks. Stanisław współpracował, teksty które ilustrują, kim był ks. Stanisław dla tego środowiska. Zostały tam również zawarte świadectwa parafian z Wrzeciona...Znajdują się pośród nich także przygotowane specjalnie dla tej publikacji świadectwa osób, które znały ks. Stanisława bardzo blisko i które w różnych okresach z Nim współpracowały, między innymi na Papieskim Wydziale Teologicznym, czy wreszcie świadectwa rodzinnej młodzieży, z którą miał doskonały kontakt.
Natomiast w drugiej części książki będzie można zapoznać się z tekstami samego ks. Stanisława, które powstawały w ostatnim czasie i nawet, jeśli były publikowane, to w miejscach dla wielu czytelników mało dostępnych(...)