Opinia na temat książki Kochanie, nie rań mnie

W czasie imprezy w klubie zdarza się pocałować kogoś, kogo się nie zna. To nic takiego prawda? Nawet jeśli jego usta były najsłodsze na świecie więcej go nie zobaczy.

Ta myślała Mel, albo bardzo się pomyliła. Gdy wróciła do domu , aby pracować w rodzinnej kancelarii, okazało się, że synem współwłaściciela jest właśnie on, chłopak którego pocałowała w klubie, Rhys.

Wspólna praca to tylko początek. Wspólnik mamy ją szantażuje, a Mel nie może odejść z pracy bez strat udziałów jej rodziny. Zostaje inną opcja, dwa tygodnie pracy dla Rhysa i wtedy może odejść. Tylko o co ewtym wszystkim chodzi?

Spodziewałam się zwyczajnego romansu, ale nie, to coś o wiele więcej. Romans z prawem i wieloma sekretami i rodzinnymi w tle. To piękna miłość, która nie może od tak trwać w mrocznym świecie kłamstw, które Mel próbuje odkryć.

Z każdą kolejną stroną uwielbiałam tą książkę coraz bardziej i coraz bardziej mnie zaskakiwała, odkrywając kolejne tajemnice.