/o-1012631/n/koany-jezusa)
Koan to krótkie, często paradoksalne, stwierdzenie, pytanie lub historia mające pomóc ludziom w uzyskaniu większego zrozumienia koncepcji duchowych. Koan ma zneutralizować umysł analityczny i pomóc ludziom mieć intuicyjny wgląd, zwany też doświadczeniem „Aha!”. Celem koanu jest pomóc ludziom myśleć poza schematem.
Wiele koanów to zagadki, które nie mają żadnego logicznego czy intelektualnego rozwiązania i mogą być „rozwiązane” tylko przez użycie intuicyjnych zdolności wyższego umysłu. Koan najlepiej potraktować w taki sposób, by odciągnąć uwagę od umysłu analitycznego, skupić się na sercu i pozwolić płynąć intuicyjnym sokom.
Koany stały się znane jako jedna z głównych technik buddyzmu zen, który pojawił się po czasach Chrystusa. Jednak Jezus równie dobrze mógłby być mistrzem zen. Często wypowiadał zdania, które miały skonfundować intelekt i pomóc ludziom myśleć o Bogu i religii w nowy sposób. Przykładem historycznego koanu Jezusa jest to, jak Jezus otrzeźwił ludzi, którzy chcieli ukamienować kobietę przyłapaną na cudzołóstwie: „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień”.
Wiele koanów to zagadki, które nie mają żadnego logicznego czy intelektualnego rozwiązania i mogą być „rozwiązane” tylko przez użycie intuicyjnych zdolności wyższego umysłu. Koan najlepiej potraktować w taki sposób, by odciągnąć uwagę od umysłu analitycznego, skupić się na sercu i pozwolić płynąć intuicyjnym sokom.
Koany stały się znane jako jedna z głównych technik buddyzmu zen, który pojawił się po czasach Chrystusa. Jednak Jezus równie dobrze mógłby być mistrzem zen. Często wypowiadał zdania, które miały skonfundować intelekt i pomóc ludziom myśleć o Bogu i religii w nowy sposób. Przykładem historycznego koanu Jezusa jest to, jak Jezus otrzeźwił ludzi, którzy chcieli ukamienować kobietę przyłapaną na cudzołóstwie: „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień”.
